stijfkoppig

Dutch

Etymology

From stijfkop +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɛi̯f.kɔ.pəx/
  • Audio:(file)

Adjective

stijfkoppig (comparative stijfkoppiger, superlative stijfkoppigst)

  1. stubborn, obstinate
    Synonym: koppig

Declension

Declension of stijfkoppig
uninflected stijfkoppig
inflected stijfkoppige
comparative stijfkoppiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial stijfkoppig stijfkoppiger het stijfkoppigst
het stijfkoppigste
indefinite m./f. sing. stijfkoppige stijfkoppigere stijfkoppigste
n. sing. stijfkoppig stijfkoppiger stijfkoppigste
plural stijfkoppige stijfkoppigere stijfkoppigste
definite stijfkoppige stijfkoppigere stijfkoppigste
partitive stijfkoppigs stijfkoppigers —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.