quotuplex

Latin

Alternative forms

Etymology

From quot, quotus +‎ -plex.

Pronunciation

Adjective

quotuplex (genitive quotuplicis); third-declension one-termination adjective (New Latin, rare, sometimes proscribed)

  1. (relative) as (is) manyfold
    Coordinate term: totuplex
    • 1511, Ioannes Marius Philelphus, “De Confirmatione”, in Epistole Mari Philelphi[1]:
      At confirmatio totuplex debet eſſe : quotuplex diuiſio : hoc est unaqueqꝫ partitionis pars debet confirmationem habere propriam
      (please add an English translation of this quotation)
    • [1553, Lucio Giovanni Scoppa, “De Partitivis”, in Epithome, page 136:
      Quotuplex de quante pieghe, duppie, ſorte, manere, qualitate, referũtur ſimplex, duplex, triplex, quadruplex; & reliqua ut la tua ueste e de otto pieghi; doppie como la noſtra, uestis tua est octuplex, quotuplex, uel ſicut noſtra, & hoc melius, quoniam quotuplex & totuplex non ſunt in uſu: tu porti una ueste de tre ſorte, colori manere como la mia, tu portas ueſtem triplicem ſicut est mea.
      (please add an English translation of this quotation)]
  2. (interrogative) how manyfold, of how many parts
    • 1631, “Index, De Spiritibus”, in Les Œuvres de Nicolas Abraham de La Framboisière, page 108:
      Cur ſpiritus impellentium nomine deſignentur & quotuplex ſit fpiritus. qui inſitus. qui influens. quotuplex ſit. qui animalis. qui vitalis.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Third-declension one-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative quotuplex quotuplicēs quotuplicia
genitive quotuplicis quotuplicium
dative quotuplicī quotuplicibus
accusative quotuplicem quotuplex quotuplicēs quotuplicia
ablative quotuplicī quotuplicibus
vocative quotuplex quotuplicēs quotuplicia

References