laint
Livonian
Alternative forms
Etymology
From Proto-Finnic *lainëh.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɑint/, [ˈlɑ̯iˑnt̪]
Noun
laint
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | laint | lāinõd |
| genitive (genitīv) | laint | lāinõd |
| partitive (partitīv) | laintõ | lāinidi |
| dative (datīv) | laintõn | lāinõdõn |
| instrumental (instrumentāl) | laintkõks | lāinõdõks |
| illative (illatīv) | laintõ | lāiniž |
| inessive (inesīv) | laintsõ | lāinis |
| elative (elatīv) | laintstõ | lāinist |
References
- Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “laint”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary][1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra
Romanian
Etymology
Borrowed from German Leutnant.
Noun
laint m (plural lainți)
- (dated, Bukovina) second lieutenant
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | laint | laintul | lainți | lainții | |
| genitive-dative | laint | laintului | lainți | lainților | |
| vocative | laintule | lainților | |||
References
- laint in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN