datīv

See also: dativ, Dativ, and datív

Latvian

Noun

datīv

  1. vocative singular of datīvs

Livonian

Etymology

Ultimately from Latin datīvus. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɑtiːv/, [ˈd̪ɑt̪iːv]

Noun

datīv

  1. (grammar) dative case

Declension

Declension of datīv (141)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) datīv
genitive (genitīv) datīv
partitive (partitīv) datīvõ
dative (datīv) datīvõn
instrumental (instrumentāl) datīvõks
illative (illatīv) datīvõ
inessive (inesīv) datīvõs
elative (elatīv) datīvõst

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “datīv”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra