lāipa

Livonian

Etymology

From Proto-Finnic *laippa.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlɑːipɑ/, [ˈlɑːi̯pɑ]

Noun

lāipa

  1. a mark left on a tree, e.g. to mark it as a tree to be felled, or to act as a road sign

Declension

Declension of lāipa (46)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) lāipa lāipad
genitive (genitīv) lāipa lāipad
partitive (partitīv) laipõ lāipidi
dative (datīv) lāipan lāipadõn
instrumental (instrumentāl) lāipaks lāipadõks
illative (illatīv) laipõ lāipiž
inessive (inesīv) lāipas lāipis
elative (elatīv) lāipast lāipist

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “lāipa”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra