diribitorium cursuale
Latin
Etymology
From diribitōrium + cursuālis.
Noun
diribitōrium cursuāle n (genitive diribitōriī cursuālis); second declension
- (New Latin) post office
- 1990, Albinus Dobsevage, Hermes Americanus, volumes 8. 1-2:
- Hic ante oculos peregrinatoris sunt domus, diribitorium cursuale, taberna XIX saeculi, ubi mulier, antiquo more induta , omnia explicat.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun (neuter) with a third-declension adjective.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diribitōrium cursuāle | diribitōria cursuālia |
| genitive | diribitōriī cursuālis | diribitōriōrum cursuālium |
| dative | diribitōriō cursuālī | diribitōriīs cursuālibus |
| accusative | diribitōrium cursuāle | diribitōria cursuālia |
| ablative | diribitōriō cursuālī | diribitōriīs cursuālibus |
| vocative | diribitōrium cursuāle | diribitōria cursuālia |
Further reading
- Calepinus novus, sive Lexicon Francogallico-Latinum et Latino-Francogallicum Recentiorum Vocabulorum
- Lexicon Recentis Latinitatis, p. 593