diribitorium

Latin

Etymology

From diribeō (to distribute) +‎ -tōrium.

Pronunciation

Noun

diribitōrium n (genitive diribitōriī or diribitōrī); second declension

  1. counting centre for a soldier's pay, for votes in an election or for giving presents to the crowd
    • 121 CE, Suetonius, The Twelve Caesars Vita divi Claudi 18:
      Urbis annonaeque curam sollicitissime semper egit. Cum Aemiliana pertinacius arderent, in diribitorio duabus noctibus mansit ac deficiente militum ac familiarum turba auxilio plebem per magistratus ex omnibus vicis convocavit ac positis ante se cum pecunia fiscis ad subveniendum hortatus est, repraesentans pro opera dignam cuique mercedem.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative diribitōrium diribitōria
genitive diribitōriī
diribitōrī1
diribitōriōrum
dative diribitōriō diribitōriīs
accusative diribitōrium diribitōria
ablative diribitōriō diribitōriīs
vocative diribitōrium diribitōria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Derived terms

References