dagher
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Old Norse dagr, from Proto-Germanic *dagaz, possibly from Proto-Indo-European *dʰegʷʰ-.
Noun
dagher m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | dagher | daghrin | daghar | daghanir, daghaner |
| accusative | dagh | daghin | dagha | daghana |
| dative | dæghi, daghi | daghinum, daghenom | daghum, daghom | daghumin, daghomen |
| genitive | dax | daxins | dagha | daghanna |
Derived terms
- daghvarþer (“meal eaten during the day”)
- dø̄zdagher (“day of death”)
- siunættingsdagh (“day of a siunætting”)
- mānadagher (“Monday”)
- tīsdagher (“Tuesday”)
- ōþinsdagher (“Wednesday”)
- þōrsdagher (“Thursday”)
- frēadagher (“Friday”)
- lø̄ghardagher (“Saturday”)
- sunnodagher (“Sunday”)
Descendants
- Swedish: dag