wieniec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wieniec, from Proto-Slavic *věnьcь, from Proto-Balto-Slavic *waiˀníkas, from Proto-Indo-European *woyh₁níkos. Cognate with Lower Sorbian wěnc, Upper Sorbian wěnc, Czech věnec, Old Church Slavonic вѣньць (věnĭcĭ), Russian вене́ц (venéc).

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈvjɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: wie‧niec

Noun

wieniec m inan

  1. wreath (ornamental circular band)
    Synonyms: wianek, stroik
  2. garland
  3. (hunting) antlers
    Synonyms: poroże, rosochy, tyki
  4. corona (optical phenomenon)
    Synonym: lisia czapa
  5. (Far Masovian, Sokołów County) wedding reception rod
    Synonym: rózga weselna

Declension

Declension of wieniec
singular plural
nominative wieniec wieńce
genitive wieńca wieńców
dative wieńcowi wieńcom
accusative wieniec wieńce
instrumental wieńcem wieńcami
locative wieńcu wieńcach
vocative wieńcu wieńce

Further reading

  • wieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wieniec in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “wieniec”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 263
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.