utensilis

Catalan

Noun

utensilis

  1. plural of utensili

Latin

Etymology

From ūtor, perhaps with an ending rebracketed from other adjectives in ēnsilis. Compare ūtilis.

Pronunciation

Adjective

ūtēnsilis (neuter ūtēnsile); third-declension two-termination adjective

  1. (rare) useful
    Synonyms: opportūnus, commodus, habilis, idōneus, conveniēns, ūtilis, aptus, salūber
    Antonyms: incommodus, inūtilis, ineptus, irritus, ingrātus, gratuitus
    • 116 BCE – 27 BCE, Marcus Terentius Varro, Agricultural Topics 1.2.6:
      Illic in semenstri die aut nocte quem ad modum quicquam seri aut alescere aut meti possit? Contra quid in Italia utensile non modo non nascitur, sed etiam non egregium fit?
      There, where either day or night is six month long, how may anything be set, grown and harvested? Now, what useful thing might not in Italy be found, aye and the best at that?

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative ūtēnsilis ūtēnsile ūtēnsilēs ūtēnsilia
genitive ūtēnsilis ūtēnsilium
dative ūtēnsilī ūtēnsilibus
accusative ūtēnsilem ūtēnsile ūtēnsilēs
ūtēnsilīs
ūtēnsilia
ablative ūtēnsilī ūtēnsilibus
vocative ūtēnsilis ūtēnsile ūtēnsilēs ūtēnsilia

Derived terms

Descendants

  • See ūtēnsilia
  • Italian: utensile

References

  • utensilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • utensilis”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • utensilis”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.