superimpositus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊ.pɛr.ɪmˈpɔ.sɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.per.imˈpɔː.s̬i.t̪us]
- Hyphenation: su‧per‧im‧po‧si‧tus
Participle
superimpositus (feminine superimposita, neuter superimpositum); first/second-declension participle
- perfect passive participle of superimpōnō
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | superimpositus | superimposita | superimpositum | superimpositī | superimpositae | superimposita | |
| genitive | superimpositī | superimpositae | superimpositī | superimpositōrum | superimpositārum | superimpositōrum | |
| dative | superimpositō | superimpositae | superimpositō | superimpositīs | |||
| accusative | superimpositum | superimpositam | superimpositum | superimpositōs | superimpositās | superimposita | |
| ablative | superimpositō | superimpositā | superimpositō | superimpositīs | |||
| vocative | superimposite | superimposita | superimpositum | superimpositī | superimpositae | superimposita | |