stridh

Old Swedish

Etymology

From Proto-Germanic *strīdaz.

Noun

stridh n

  1. strife, war

Declension

Declension of stridh (strong a-stem)
neuter singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative stridh stridhit stridh stridhin
accusative stridh stridhit stridh stridhin
dative stridhi, stridhe stridhinu, stridheno stridhum, stridhom stridhumin, stridhomen
genitive stridhs stridhsins stridha stridhanna

Descendants

  • Swedish: strid