skræv
Danish
Etymology
From Old Norse skref, from Proto-Germanic *skribą (“split”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɡ̊ʁɛˀw], [ˈsɡ̊ʁawˀ], [ˈsɡ̊ʁaw]
Noun
skræv n (singular definite skrævet, plural indefinite skræv)
Declension
| neuter gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skræv | skrævet | skræv | skrævene |
| genitive | skrævs | skrævets | skrævs | skrævenes |
Derived terms
References
- “skræv” in Den Danske Ordbog