sgrinio

Welsh

Etymology

From sgrin (screen) +‎ -io.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɡrinjɔ/, [ˈskrinjɔ]

Verb

sgrinio (first-person singular present sgriniaf, not mutable)

  1. to screen

Conjugation

Conjugation of sgrinio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future sgriniaf sgrini sgrinia sgriniwn sgriniwch sgriniant sgrinir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional sgriniwn sgrinit sgriniai sgriniem sgriniech sgrinient sgrinid
preterite sgriniais sgriniaist sgriniodd sgriniasom sgriniasoch sgriniasant sgriniwyd
pluperfect sgriniaswn sgriniasit sgriniasai sgriniasem sgriniasech sgriniasent sgriniasid, sgriniesid
present subjunctive sgriniwyf sgriniech sgrinio sgriniom sgrinioch sgriniont sgrinier
imperative sgrinia sgrinied sgriniwn sgriniwch sgrinient sgrinier
verbal noun sgrinio
verbal adjectives sgriniedig
sgriniadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future sgrinia i,
sgriniaf i
sgrini di sgrinith o/e/hi,
sgriniff e/hi
sgriniwn ni sgriniwch chi sgrinian nhw
conditional sgriniwn i,
sgrinswn i
sgriniet ti,
sgrinset ti
sgriniai fo/fe/hi,
sgrinsai fo/fe/hi
sgrinien ni,
sgrinsen ni
sgriniech chi,
sgrinsech chi
sgrinien nhw,
sgrinsen nhw
preterite sgriniais i,
sgrinies i
sgriniaist ti,
sgriniest ti
sgriniodd o/e/hi sgrinion ni sgrinioch chi sgrinion nhw
imperative sgrinia sgriniwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “sgrinio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies