scâncet
Romanian
Etymology
Noun
scâncet n (plural scâncete)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | scâncet | scâncetul | scâncete | scâncetele | |
| genitive-dative | scâncet | scâncetului | scâncete | scâncetelor | |
| vocative | scâncetule | scâncetelor | |||