regnatrix
Latin
Etymology
From rēgnō, rēgnātum (“to rule”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [reːŋˈnaː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [reɲˈɲaː.t̪riks]
Adjective
rēgnātrīx (feminine rēgnātrīx); third-declension defective adjective (feminine-only when singular, feminine or neuter when plural)
- Ruling, regnant, reigning, imperial
- 1649, Francesco Altoviti, Ferdinandum II Magnum Hetrvriae Dvcem Gratiae Musicè Colorant Cum Serenissimi Principis Auspicijs Rudem Philosophiæ Tabulam exhiberet in Florentino templo societatis Iesu[1], Florence:
- Serenissima pingimus / Magni Principis ora, / Quibus Lilia sternit / Regnatricia Flora.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1701, Ius Hispano-Austriacum assertum, page 142:
- Inter perpetua Romanorũ dissidia, inde fluxam domuum regnatriciũ fortunam mirum equidem non est firmioribus rempublicam, quod statum attinet, legibus fixam non fuisse.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1702, Johann Augustin Fasch, Prussiae triumphantis libri tres in Coronam Serenissimi & Invictissimi Principis ac Domini Friderici Borvssiæ Regis Primi de Regiæ et Electoralis Domvs Brandenbvrgicæ Rebvs per Evropam Vniversam Immortali Fama Gestis., page 6:
- Dîs proxime, magnô
Caesare Sigsmundo, Septemviralia prensas
Nomina, dum sancto circumvallata Senatu
Curia summa Deûm Tibi regnatricia spontè
Brennonio fert sceptra Jovi, Divûmque tiaram
Tradit, et imperium Marcae. Pulcherrima merces.- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Third-declension defective adjective (feminine-only when singular, feminine or neuter when plural).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | — | rēgnātrīx | — | — | rēgnātrīcēs | rēgnātrīcia | |
| genitive | — | rēgnātrīcis | — | — | rēgnātrīcium | ||
| dative | — | rēgnātrīcī | — | — | rēgnātrīcibus | ||
| accusative | — | rēgnātrīcem | — | — | rēgnātrīcēs | rēgnātrīcia | |
| ablative | — | rēgnātrīce rēgnātrīcī |
— | — | rēgnātrīcibus | ||
| vocative | — | rēgnātrīx | — | — | rēgnātrīcēs | rēgnātrīcia | |
Related terms
References
- “regnatrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “regnatrix”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “regnatrix”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.