pochotny
Polish
Etymology
From pochoć + -ny. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈxɔt.nɨ/
Adjective
pochotny (Middle Polish comparative pochotniejszy, no derived adverb)
References
- ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “pochotny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]