nyckelkort

Swedish

Etymology

From nyckel +‎ kort. Compare Danish nøglekort, Norwegian Bokmål and Norwegian Nynorsk nøkkelkort.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnʏkɛlˌkʊrt/, [ˈn̪ʏkʰːɛ̠l̪ˌkʰʊᵝʈʰː]

Noun

nyckelkort n

  1. keycard

Declension

Declension of nyckelkort
nominative genitive
singular indefinite nyckelkort nyckelkorts
definite nyckelkortet nyckelkortets
plural indefinite nyckelkort nyckelkorts
definite nyckelkorten nyckelkortens

Further reading