mykil

Old Swedish

Etymology

From Old Norse mikill, from Proto-Germanic *mikilaz, from Proto-Indo-European *meǵh₂-.

Adjective

mykil

  1. great, tall of stature
  2. great, large, in bulk or size
  3. (of quantity) much
  4. prominent

Declension

Declension of mykil (strong)
singular masculine feminine neuter
nominative mykil mykil mykit
accusative mykin mykla mykit
dative myklum, myklom
myklum, myklom
mykili
mykili
myklu
myklu
genitive mykils mykilar mykils
plural masculine feminine neuter
nominative myklir
myklir
myklar mykil
accusative mykla myklar mykil
dative myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
genitive mykila
mykila
mykila
mykila
mykila
mykila
Declension of mykiler (weak)
singular masculine feminine neuter
nominative mykli
mykli
mykla mykla
accusative mykla myklu
myklu
mykla
dative mykla myklu
myklu
mykla
genitive mykla myklu
myklu
mykla
plural masculine feminine neuter
nominative myklu
myklu
myklu
myklu
myklu
myklu
accusative myklu
myklu
myklu
myklu
myklu
myklu
dative myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
myklum, myklom
genitive myklu
myklu
myklu
myklu
myklu
myklu

Descendants

  • Swedish: mycken