kropper
Norwegian Bokmål
Noun
kropper m
- indefinite plural of kropp
Old Swedish
Alternative forms
- krupper
Etymology
From Old Norse kroppr, from Proto-Germanic *kruppaz.
Noun
kropper m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kropper | kropprin | kroppar | kroppanir, kroppaner |
| accusative | kropp | kroppin | kroppa | kroppana |
| dative | kroppi, kroppe | kroppinum, kroppenom | kroppum, kroppom | kroppumin, kroppomen |
| genitive | kropps | kroppsins | kroppa | kroppanna |
Descendants
- Swedish: kropp