kīnum

Akkadian

Root
k-w-n
3 terms

Etymology

Cognate with Biblical Hebrew כֵּן (ken, right, honest, truthful).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkiː.num/

Adjective

kīnum (feminine kīttum, masculine plural kīnūtum, feminine plural kīnātum, predicative kīn) (from Old Akkadian on)

  1. verbal adjective of kânum:
    1. permanent, firm
    2. true, reliable, just
    3. honest, decent, loyal
    4. correct, regular, normal, legitimate

Alternative forms

Cuneiform spellings
Logograms Phonetic
  • 𒄀 (GI)
  • 𒄀𒈾 (GI.NA)
  • 𒍣𒁕 (ZI.DA)
  • (especially in personal names) 𒁺 (GIN)
  • 𒆠𒉡𒌝 (ki-nu-um)
  • 𒆠𒂊𒉡𒌝 (ke-e-nu-um)
  • 𒆠𒉏 (ki-num)
  • 𒆠𒂊𒉏 (ke-e-num)
  • 𒆠𒄿𒉡 (ki-i-nu)
  • 𒆠𒂊𒉡 (ke-e-nu)
  • 𒆠𒉡 (ki-nu)
  • (masculine plural) 𒆠𒉡𒌑𒌈 (ki-nu-u₂-tum)
  • (feminine) 𒆠𒀉𒌈 (ki-it-tum)
  • (feminine) 𒆠𒅔𒌈 (ki-in-tum)
  • (feminine plural) 𒆠𒈾𒀀𒋾 (ki-na-a-ti)

References