husumet

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish خصومت (husûmet), from Arabic خُصُومَة (ḵuṣūma).

Pronunciation

  • IPA(key): /hu.suːˈmet/
  • Hyphenation: hu‧su‧met

Noun

husumet (definite accusative husumeti, uncountable)

  1. animosity, enmity, hostility
    Synonym: düşmanlık

Declension

Declension of husumet
singular plural
nominative husumet
definite accusative husumeti
dative husumete
locative husumette
ablative husumetten
genitive husumetin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular husumetim husumetlerim
2nd singular husumetin husumetlerin
3rd singular husumeti husumetleri
1st plural husumetimiz husumetlerimiz
2nd plural husumetiniz husumetleriniz
3rd plural husumetleri husumetleri
definite accusative
singular plural
1st singular husumetimi husumetlerimi
2nd singular husumetini husumetlerini
3rd singular husumetini husumetlerini
1st plural husumetimizi husumetlerimizi
2nd plural husumetinizi husumetlerinizi
3rd plural husumetlerini husumetlerini
dative
singular plural
1st singular husumetime husumetlerime
2nd singular husumetine husumetlerine
3rd singular husumetine husumetlerine
1st plural husumetimize husumetlerimize
2nd plural husumetinize husumetlerinize
3rd plural husumetlerine husumetlerine
locative
singular plural
1st singular husumetimde husumetlerimde
2nd singular husumetinde husumetlerinde
3rd singular husumetinde husumetlerinde
1st plural husumetimizde husumetlerimizde
2nd plural husumetinizde husumetlerinizde
3rd plural husumetlerinde husumetlerinde
ablative
singular plural
1st singular husumetimden husumetlerimden
2nd singular husumetinden husumetlerinden
3rd singular husumetinden husumetlerinden
1st plural husumetimizden husumetlerimizden
2nd plural husumetinizden husumetlerinizden
3rd plural husumetlerinden husumetlerinden
genitive
singular plural
1st singular husumetimin husumetlerimin
2nd singular husumetinin husumetlerinin
3rd singular husumetinin husumetlerinin
1st plural husumetimizin husumetlerimizin
2nd plural husumetinizin husumetlerinizin
3rd plural husumetlerinin husumetlerinin
Predicative forms
singular plural
1st singular husumetim
2nd singular husumetsin
3rd singular husumet
husumettir
1st plural husumetiz
2nd plural husumetsiniz
3rd plural husumetler

Derived terms

  • husumetli
  • kusumetkâr
Turkish terms derived from the Arabic root خ ص م (0 c, 2 e)

Further reading