graaien

Dutch

Etymology

Of unclear development, but probably an affective formation of grabbelen (“to grope”) and grijpen (“to grab”).

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aːi̯ən

Verb

graaien

  1. to grab, to snatch, to grabble

Conjugation

Conjugation of graaien (weak)
infinitive graaien
past singular graaide
past participle gegraaid
infinitive graaien
gerund graaien n
present tense past tense
1st person singular graai graaide
2nd person sing. (jij) graait, graai2 graaide
2nd person sing. (u) graait graaide
2nd person sing. (gij) graait graaide
3rd person singular graait graaide
plural graaien graaiden
subjunctive sing.1 graaie graaide
subjunctive plur.1 graaien graaiden
imperative sing. graai
imperative plur.1 graait
participles graaiend gegraaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.