geduldig

Dutch

Etymology

From geduld +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈdʏl.dəx/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ʏldəx

Adjective

geduldig (comparative geduldiger, superlative geduldigst)

  1. patient (ability or willingness to accept or tolerate delays, problems, or suffering)
    Antonym: ongeduldig

Declension

Declension of geduldig
uninflected geduldig
inflected geduldige
comparative geduldiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geduldig geduldiger het geduldigst
het geduldigste
indefinite m./f. sing. geduldige geduldigere geduldigste
n. sing. geduldig geduldiger geduldigste
plural geduldige geduldigere geduldigste
definite geduldige geduldigere geduldigste
partitive geduldigs geduldigers

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: geduldig

German

Etymology

From Middle High German gedultic, from Old High German gidultig; By surface analysis, Geduld +‎ -ig. Cognates include Dutch geduldig and Old English geþyldig.

Pronunciation

Adjective

geduldig (strong nominative masculine singular geduldiger, comparative geduldiger, superlative am geduldigsten)

  1. patient (ability or willingness to accept or tolerate delays, problems, or suffering)
    Antonym: ungeduldig
    Sei geduldig, das braucht Zeit.
    Be patient, this takes time.

Declension

Derived terms

Further reading

  • geduldig” in Duden online
  • geduldig” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache