gagna

French

Pronunciation

  • Audio (France (Vosges)):(file)

Verb

gagna

  1. third-person singular past historic of gagner

Anagrams

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkakna/
  • Rhymes: -akna

Etymology 1

Verb

gagna

  1. (impersonal) to help, to please, to be of use
Conjugation
gagna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur gagna
supine sagnbót gagnað
present participle
gagnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gagna gagnaði gagni gagnaði
þú gagnar gagnaðir gagnir gagnaðir
hann, hún, það gagnar gagnaði gagni gagnaði
plural við gögnum gögnuðum gögnum gögnuðum
þið gagnið gögnuðuð gagnið gögnuðuð
þeir, þær, þau gagna gögnuðu gagni gögnuðu
imperative boðháttur
singular þú gagna (þú), gagnaðu
plural þið gagnið (þið), gagniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gagnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að gagnast
supine sagnbót gagnast
present participle
gagnandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gagnast gagnaðist gagnist gagnaðist
þú gagnast gagnaðist gagnist gagnaðist
hann, hún, það gagnast gagnaðist gagnist gagnaðist
plural við gögnumst gögnuðumst gögnumst gögnuðumst
þið gagnist gögnuðust gagnist gögnuðust
þeir, þær, þau gagnast gögnuðust gagnist gögnuðust
imperative boðháttur
singular þú gagnast (þú), gagnastu
plural þið gagnist (þið), gagnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gagnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
gagnaður gögnuð gagnað gagnaðir gagnaðar gögnuð
accusative
(þolfall)
gagnaðan gagnaða gagnað gagnaða gagnaðar gögnuð
dative
(þágufall)
gögnuðum gagnaðri gögnuðu gögnuðum gögnuðum gögnuðum
genitive
(eignarfall)
gagnaðs gagnaðrar gagnaðs gagnaðra gagnaðra gagnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
gagnaði gagnaða gagnaða gögnuðu gögnuðu gögnuðu
accusative
(þolfall)
gagnaða gögnuðu gagnaða gögnuðu gögnuðu gögnuðu
dative
(þágufall)
gagnaða gögnuðu gagnaða gögnuðu gögnuðu gögnuðu
genitive
(eignarfall)
gagnaða gögnuðu gagnaða gögnuðu gögnuðu gögnuðu

Etymology 2

Noun

gagna

  1. indefinite genitive plural of gagn

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse gagna.

Verb

gagna (present tense gagnar, past tense gagna, past participle gagna, passive infinitive gagnast, present participle gagnande, imperative gagna/gagn)

  1. to benefit, to be of gain (to)
    Kva gagnar det oss, at Jesus stod upp?
    How does it benefit us that Jesus rose?

References

Swedish

Etymology

gagn +‎ -a, from Old Norse gagna. Compare Danish gavne.

Verb

gagna (present gagnar, preterite gagnade, supine gagnat, imperative gagna)

  1. to benefit, to be of gain (to)
    Räntesänkningen har gagnat mig
    Falling rates have benefited me

Conjugation

Conjugation of gagna (weak)
active passive
infinitive gagna gagnas
supine gagnat gagnats
imperative gagna
imper. plural1 gagnen
present past present past
indicative gagnar gagnade gagnas gagnades
ind. plural1 gagna gagnade gagnas gagnades
subjunctive2 gagne gagnade gagnes gagnades
present participle gagnande
past participle gagnad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

Anagrams