frigefacto

Latin

Etymology

From frīgeō (to be cold) +‎ factō.

Pronunciation

Verb

frīgefactō (present infinitive frīgefactāre); first conjugation, no perfect or supine stems

  1. (Plautian, figuratively) to make cold; to cool
    • c. 194 BCE, Plautus, Poenulus 3.15–16:
      [Agor] Mitte ad me, si audes, hodie Adelphasium tuam,
      die fésto celebri nobilique Aphrodisiis.
      [Lycus] Calidum prandisti prandium hodie? dic mihi.
      [Agor] Quid iam?
      [Lycus] Quia os nunc frigefactas, quom rogas.
      (please add an English translation of this quotation)
    • c. 211 BCE, Plautus, Rudens 5.2–39:
      [Gripus] Quid dare velis, qui istaec tibi investiget indicetque? eloquere propere celeriter.
      [Labrax] Nummos trecentos.
      [Gripus] Tricas.
      [Labrax] Quadringéntos.
      [Gripus] Tramas putidas.
      [Labrax] Quingentos.
      [Gripus] Cassam glandem.
      [Labrax] Sescentos.
      [Gripus] Curculiunculos minutos fabulare.
      [Labrax] Dabo séptingentos.
      [Gripus] Os calet tibi, nunc id frigefactas.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

References

  • frigefacto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • frigefacto”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.