Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *firhwijaz (“men, people”), from Proto-Germanic *ferhuz (“body, life”). Cognate with Old English fīras, Old Saxon fīrihos, Old High German fīraha, Gothic 𐍆𐌰𐌹𐍂𐍈𐌿𐍃 (fairƕus).
Noun
firar m pl
- (poetic) men, people
Declension
Declension of firar (strong ija-stem, plural only)
| masculine
|
plural
|
| indefinite
|
definite
|
| nominative
|
firar
|
firarnir
|
| accusative
|
fira
|
firana
|
| dative
|
firum
|
firunum
|
| genitive
|
fira
|
firanna
|
Further reading
- Richard Cleasby; Guðbrandur Vigfússon (1874), “firar”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press, page 156
- Zoëga, Geir T. (1910), “firar”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 137; also available at the Internet Archive
Swedish
Verb
firar
- present indicative of fira
Anagrams
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish فرار (firâr), from Arabic فِرَار (firār).
Pronunciation
- IPA(key): /fiˈɾaɾ/, (definite accusative) /fi.ɾaːˈɾɯ/
- Hyphenation: fi‧rar
Noun
firar (definite accusative firarı, plural firarlar)
- flight, escape, fleeing
Declension
Declension of firar
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
firar
|
firarlar
|
| definite accusative
|
firarı
|
firarları
|
| dative
|
firara
|
firarlara
|
| locative
|
firarda
|
firarlarda
|
| ablative
|
firardan
|
firarlardan
|
| genitive
|
firarın
|
firarların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarım
|
firarlarım
|
| 2nd singular
|
firarın
|
firarların
|
| 3rd singular
|
firarı
|
firarları
|
| 1st plural
|
firarımız
|
firarlarımız
|
| 2nd plural
|
firarınız
|
firarlarınız
|
| 3rd plural
|
firarları
|
firarları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarımı
|
firarlarımı
|
| 2nd singular
|
firarını
|
firarlarını
|
| 3rd singular
|
firarını
|
firarlarını
|
| 1st plural
|
firarımızı
|
firarlarımızı
|
| 2nd plural
|
firarınızı
|
firarlarınızı
|
| 3rd plural
|
firarlarını
|
firarlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarıma
|
firarlarıma
|
| 2nd singular
|
firarına
|
firarlarına
|
| 3rd singular
|
firarına
|
firarlarına
|
| 1st plural
|
firarımıza
|
firarlarımıza
|
| 2nd plural
|
firarınıza
|
firarlarınıza
|
| 3rd plural
|
firarlarına
|
firarlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarımda
|
firarlarımda
|
| 2nd singular
|
firarında
|
firarlarında
|
| 3rd singular
|
firarında
|
firarlarında
|
| 1st plural
|
firarımızda
|
firarlarımızda
|
| 2nd plural
|
firarınızda
|
firarlarınızda
|
| 3rd plural
|
firarlarında
|
firarlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarımdan
|
firarlarımdan
|
| 2nd singular
|
firarından
|
firarlarından
|
| 3rd singular
|
firarından
|
firarlarından
|
| 1st plural
|
firarımızdan
|
firarlarımızdan
|
| 2nd plural
|
firarınızdan
|
firarlarınızdan
|
| 3rd plural
|
firarlarından
|
firarlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarımın
|
firarlarımın
|
| 2nd singular
|
firarının
|
firarlarının
|
| 3rd singular
|
firarının
|
firarlarının
|
| 1st plural
|
firarımızın
|
firarlarımızın
|
| 2nd plural
|
firarınızın
|
firarlarınızın
|
| 3rd plural
|
firarlarının
|
firarlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
firarım
|
firarlarım
|
| 2nd singular
|
firarsın
|
firarlarsın
|
| 3rd singular
|
firar
firardır
|
firarlar
firarlardır
|
| 1st plural
|
firarız
|
firarlarız
|
| 2nd plural
|
firarsınız
|
firarlarsınız
|
| 3rd plural
|
firarlar
|
firarlardır
|
|
Derived terms
Turkish terms derived from the Arabic root ف ر ر (0 c, 2 e)
Further reading
- “firar”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “firar”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “firar”, in Nişanyan Sözlük