ffensio

Welsh

Etymology

From ffens (fence) +‎ -io.

Pronunciation

Verb

ffensio (first-person singular present ffensiaf, not mutable)

  1. to fence

Conjugation

Conjugation of ffensio (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future ffensiaf ffensi ffensia ffensiwn ffensiwch ffensiant ffensir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional ffensiwn ffensit ffensiai ffensiem ffensiech ffensient ffensid
preterite ffensiais ffensiaist ffensiodd ffensiasom ffensiasoch ffensiasant ffensiwyd
pluperfect ffensiaswn ffensiasit ffensiasai ffensiasem ffensiasech ffensiasent ffensiasid, ffensiesid
present subjunctive ffensiwyf ffensiech ffensio ffensiom ffensioch ffensiont ffensier
imperative ffensia ffensied ffensiwn ffensiwch ffensient ffensier
verbal noun ffensio
verbal adjectives ffensiedig, ffensedig
ffensiadwy, ffensadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ffensia i,
ffensiaf i
ffensi di ffensith o/e/hi,
ffensiff e/hi
ffensiwn ni ffensiwch chi ffensian nhw
conditional ffensiwn i ffensiet ti ffensiai fo/fe/hi ffensien ni ffensiech chi ffensien nhw
preterite ffensiais i,
ffensies i
ffensiaist ti,
ffensiest ti
ffensiodd o/e/hi ffension ni ffensioch chi ffension nhw
imperative ffensia ffensiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

References

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ffensio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies