femea
Old Galician-Portuguese
Alternative forms
- femẽa
Etymology
Inherited from Latin fēmina (“woman, wife, female”), from Proto-Italic *fēmanā, from Proto-Indo-European *dʰeh₁-m̥n-eh₂ (“(f.) one who is sucked; one who suckles”), derivation of the verbal root *dʰeh₁(y)- (“to suck, suckle”). Cognate with Old Spanish femna.
Adjective
femea m or f (plural femeas)
- female
- Coordinate term: macho
- 1390, anonymous author, Miragres de Santiago; republished as José Luís Pensado Tomé, editor, Os Miragres de Santiago. Versión gallega del Códice latino del siglo XII atribuido al papa Calisto I, Madrid, 1958, page 4:
- O señor de hũ castelo que eu ora teno ouve dous fillos, et hũu era varõ et o outro era femea; et esta que era femea casou cõ hũu caualeiro […]
- (please add an English translation of this quotation)
Noun
femea f (plural femeas)
Descendants
References
- Seoane, Ernesto Xosé González; Granja, María Álvarez de la; Agrelo, Ana Isabel Boullón (2006–2022), “femea”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval [Dictionary of dictionaries of Medieval Galician] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Barreiro, Xavier Varela; Guinovart, Xavier Gómez (2006–2018), “femea”, in Corpus Xelmírez: corpus lingüístico da Galicia medieval [Corpus Xelmírez: linguistic corpus of Medieval Galicia] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega