fegher

Old Swedish

Etymology

From Old Norse feigr, from Proto-Germanic *faigijaz.

Adjective

fēgher

  1. doomed to die

Declension

Declension of fēgher (strong)
singular masculine feminine neuter
nominative fēgher fēgh fēght
accusative fēghan fēgha fēght
dative fēghum
fēghom
fēghri
fēghre
fēghu
fēgho
genitive fēghs fēghrar fēghs
plural masculine feminine neuter
nominative fēghir
fēgher
fēghar fēgh
accusative fēgha fēghar fēgh
dative fēghum
fēghom
fēghum
fēghom
fēghum
fēghom
genitive fēghra
fēgha
fēghra
fēgha
fēghra
fēgha
Declension of fēgher (weak)
singular masculine feminine neuter
nominative fēghi
fēghe
fēgha fēgha
accusative fēgha fēghu
fēgho
fēgha
dative fēgha fēghu
fēgho
fēgha
genitive fēgha fēghu
fēgho
fēgha
plural masculine feminine neuter
nominative fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
accusative fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
dative fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
genitive fēghu
fēgho
fēghu
fēgho
fēghu
fēgho

Descendants

  • Swedish: feg