dost

See also: Dost, döst, Döst, doʻst, and dosť

English

Alternative forms

Etymology

From do +‎ -st.

Pronunciation

  • IPA(key): /dʌst/
  • Audio (Southern England):(file)
  • Homophones: dussed, dust
  • Rhymes: -ʌst

Verb

dost

  1. (archaic) second-person singular simple present indicative of do

Usage notes

Dost and doth are generally used as auxiliary verbs; doest and doeth are generally used as main verbs.

Quotations

  • For quotations using this term, see Citations:dost.

Anagrams

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic дост
Arabic دوست

Etymology

  • Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Pronunciation

    • IPA(key): [dost]
    • Audio:(file)

    Noun

    dost (definite accusative dostu, plural dostlar)

    1. friend
      Synonyms: rəfiq, arxadaş

    Declension

    Declension of dost
    singular plural
    nominative dostdostlar
    definite accusative dostudostları
    dative dostadostlara
    locative dostdadostlarda
    ablative dostdandostlardan
    definite genitive dostundostların
    Possessive forms of dost
    nominative
    singular plural
    mənim (my) dostum dostlarım
    sənin (your) dostun dostların
    onun (his/her/its) dostu dostları
    bizim (our) dostumuz dostlarımız
    sizin (your) dostunuz dostlarınız
    onların (their) dostu or dostları dostları
    accusative
    singular plural
    mənim (my) dostumu dostlarımı
    sənin (your) dostunu dostlarını
    onun (his/her/its) dostunu dostlarını
    bizim (our) dostumuzu dostlarımızı
    sizin (your) dostunuzu dostlarınızı
    onların (their) dostunu or dostlarını dostlarını
    dative
    singular plural
    mənim (my) dostuma dostlarıma
    sənin (your) dostuna dostlarına
    onun (his/her/its) dostuna dostlarına
    bizim (our) dostumuza dostlarımıza
    sizin (your) dostunuza dostlarınıza
    onların (their) dostuna or dostlarına dostlarına
    locative
    singular plural
    mənim (my) dostumda dostlarımda
    sənin (your) dostunda dostlarında
    onun (his/her/its) dostunda dostlarında
    bizim (our) dostumuzda dostlarımızda
    sizin (your) dostunuzda dostlarınızda
    onların (their) dostunda or dostlarında dostlarında
    ablative
    singular plural
    mənim (my) dostumdan dostlarımdan
    sənin (your) dostundan dostlarından
    onun (his/her/its) dostundan dostlarından
    bizim (our) dostumuzdan dostlarımızdan
    sizin (your) dostunuzdan dostlarınızdan
    onların (their) dostundan or dostlarından dostlarından
    genitive
    singular plural
    mənim (my) dostumun dostlarımın
    sənin (your) dostunun dostlarının
    onun (his/her/its) dostunun dostlarının
    bizim (our) dostumuzun dostlarımızın
    sizin (your) dostunuzun dostlarınızın
    onların (their) dostunun or dostlarının dostlarının

    Derived terms

    Crimean Tatar

    Etymology

  • Borrowed from Ottoman Turkish دوست (dost), borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Noun

    dost

    1. friend

    Declension

    Declension of dost
    singular plural
    nominative dost dostlar
    genitive dostnıñ dostlarnıñ
    dative dostqa dostlarğa
    accusative dostnı dostlarnı
    locative dostta dostlarda
    ablative dosttan dostlardan

    Derived terms

    References

    • Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002), Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[2], Simferopol: Dolya, →ISBN
    • dost”, in Luğatçıq (in Russian)

    Czech

    Alternative forms

    Etymology

    Inherited from Old Czech dosti, dost, from Old Czech do- + syt. Compare Polish dość.

    Pronunciation

    • IPA(key): [ˈdost]
    • Audio:(file)

    Adverb

    dost

    1. enough
    2. pretty, rather

    Further reading

    Northern Kurdish

    Etymology

  • Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Pronunciation

    • IPA(key): /doːst/

    Noun

    dost ?

    1. friend

    Romanian

    Etymology

    Borrowed from German Dosten.

    Noun

    dost n (plural dosturi)

    1. oregano

    Declension

    Declension of dost
    singular plural
    indefinite definite indefinite definite
    nominative-accusative dost dostul dosturi dosturile
    genitive-dative dost dostului dosturi dosturilor
    vocative dostule dosturilor

    References

    • dost in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

    Serbo-Croatian

    Etymology

    Clipping of dosta.

    Pronunciation

    • IPA(key): /dôst/

    Adverb

    dost (Cyrillic spelling дост)

    1. (colloquial) enough, sufficiently
    2. (colloquial) lots of, plenty of
    3. (colloquial) rather, quite (+ adjective or adverb)
      Dost depresivno...So depressing...

    Synonyms

    Turkish

    Etymology

  • Inherited from Ottoman Turkish دوست (dost), borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Pronunciation

    • Audio:(file)

    Noun

    dost (definite accusative dostu, plural dostlar)

    1. friend (often, arkadaş is used instead of dost)
      Synonym: (informal) kanka
    2. paramour; an illicit male or female lover
      Synonyms: (a female paramour) metres, (slang) zamazingo

    Declension

    Declension of dost
    singular plural
    nominative dost dostlar
    definite accusative dostu dostları
    dative dosta dostlara
    locative dostta dostlarda
    ablative dosttan dostlardan
    genitive dostun dostların
    Possessive forms
    nominative
    singular plural
    1st singular dostum dostlarım
    2nd singular dostun dostların
    3rd singular dostu dostları
    1st plural dostumuz dostlarımız
    2nd plural dostunuz dostlarınız
    3rd plural dostları dostları
    definite accusative
    singular plural
    1st singular dostumu dostlarımı
    2nd singular dostunu dostlarını
    3rd singular dostunu dostlarını
    1st plural dostumuzu dostlarımızı
    2nd plural dostunuzu dostlarınızı
    3rd plural dostlarını dostlarını
    dative
    singular plural
    1st singular dostuma dostlarıma
    2nd singular dostuna dostlarına
    3rd singular dostuna dostlarına
    1st plural dostumuza dostlarımıza
    2nd plural dostunuza dostlarınıza
    3rd plural dostlarına dostlarına
    locative
    singular plural
    1st singular dostumda dostlarımda
    2nd singular dostunda dostlarında
    3rd singular dostunda dostlarında
    1st plural dostumuzda dostlarımızda
    2nd plural dostunuzda dostlarınızda
    3rd plural dostlarında dostlarında
    ablative
    singular plural
    1st singular dostumdan dostlarımdan
    2nd singular dostundan dostlarından
    3rd singular dostundan dostlarından
    1st plural dostumuzdan dostlarımızdan
    2nd plural dostunuzdan dostlarınızdan
    3rd plural dostlarından dostlarından
    genitive
    singular plural
    1st singular dostumun dostlarımın
    2nd singular dostunun dostlarının
    3rd singular dostunun dostlarının
    1st plural dostumuzun dostlarımızın
    2nd plural dostunuzun dostlarınızın
    3rd plural dostlarının dostlarının
    Predicative forms
    singular plural
    1st singular dostum dostlarım
    2nd singular dostsun dostlarsın
    3rd singular dost
    dosttur
    dostlar
    dostlardır
    1st plural dostuz dostlarız
    2nd plural dostsunuz dostlarsınız
    3rd plural dostlar dostlardır

    Antonyms

    Derived terms

    • dost hayatı
    • dost hayatı yaşamak

    See also

    References

    Turkmen

    Etymology

  • Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Noun

    dost (definite accusative dosty, plural dostlar)

    1. friend, mate
    2. friend (term of address)

    Declension

    Declension of dost
    singular plural
    nominative dost dostlar
    accusative dosty dostlary
    genitive dostuň dostlaryň
    dative dosta dostlara
    locative dostda dostlarda
    ablative dostdan dostlardan

    Derived terms

    • dostlaşmaq (to befriend)
    • dostluk (friendship)
    • dostlukly (friendly)
    • dostparaz (friendly)
    • dostparazçylyk
    • dostparazlyk

    Further reading

    • dost” in Enedilim.com
    • dost” in Webonary.org

    Waigali

    Alternative forms

    Etymology

    From Proto-Nuristani *dasta, alteration of Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰástas, from Proto-Indo-European *ǵʰes- (hand).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈdost/

    Noun

    dost (Nisheigram)[1]

    1. hand

    References

    1. ^ Strand, Richard F. (2016), “dost”, in Nûristânî Etymological Lexicon[1]
    • Jakob Halfmann (2022) Advances in the historical phonology of the Nuristani languages, in 'International Journal of Diachronic Linguistics and Linguistic Reconstruction 19, page 127

    Welsh

    Pronunciation

    • IPA(key): /dɔst/

    Adjective

    dost

    1. soft mutation of tost

    Mutation

    Mutated forms of tost
    radical soft nasal aspirate
    tost dost nhost thost

    Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
    All possible mutated forms are displayed for convenience.

    Zazaki

    Etymology

  • Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠⁠/), from Proto-Iranian *jawštā́, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́, from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és, from *ǵews-.

    Noun

    dost

    1. friend
      Synonyms: olboz, ombaz