dominti
Lithuanian
Etymology
Causative derivation of domė́tis in -inti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdǒːmɪntɪ/
Verb
dõminti (third-person present tense dõmina, third-person past tense dõmino)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | dõminu | dõmini | dõmina | dõminame, dõminam |
dõminate, dõminat |
dõmina | |
| past | dõminau | dõminai | dõmino | dõminome, dõminom |
dõminote, dõminot |
dõmino | ||
| past frequentative | dõmindavau | dõmindavai | dõmindavo | dõmindavome, dõmindavom |
dõmindavote, dõmindavot |
dõmindavo | ||
| future | dõminsiu | dõminsi | dõmins | dõminsime, dõminsim |
dõminsite, dõminsit |
dõmins | ||
| subjunctive | dõminčiau | dõmintum, dõmintumei |
dõmintų | dõmintumėme, dõmintumėm, dõmintume |
dõmintumėte, dõmintumėt |
dõmintų | ||
| imperative | — | dõmink, dõminki |
tedõmina, tedõminie |
dõminkime, dõminkim |
dõminkite, dõminkit |
tedõmina, tedõminie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- sudominti
Related terms
Further reading
- “dominti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
- Smoczyński, Wojciech (2007), “domė́tis”, in Słownik etymologiczny języka litewskiego[1] (in Polish), Vilnius: Uniwersytet Wileński, page 223