conservatrix

English

Etymology

Learned borrowing from Latin cōnservātrīx. By surface analysis, conservator +‎ -trix.

Noun

conservatrix (plural conservatrices)

  1. A female conservator.

References

Latin

Etymology

From cōnservō, cōnservātum (to preserve, verb) +‎ -trīx f (-ess, agentive suffix).

Pronunciation

Noun

cōnservātrīx f (genitive cōnservātrīcis, masculine cōnservātor); third declension

  1. she who preserves or defends, protectress

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative cōnservātrīx cōnservātrīcēs
genitive cōnservātrīcis cōnservātrīcum
dative cōnservātrīcī cōnservātrīcibus
accusative cōnservātrīcem cōnservātrīcēs
ablative cōnservātrīce cōnservātrīcibus
vocative cōnservātrīx cōnservātrīcēs

Adjective

cōnservātrīx (feminine cōnservātrīx); third-declension defective adjective (feminine-only when singular, feminine or neuter when plural)

  1. preserving
    • 1775, Arnoldus Anthonius Stook, Dissertatio physiologica inauguralis de fabricâ et motu causisque motricibus cordis, page 31:
      Attamen credibile est omnesque medici recentiores in eo consentiunt, hanc vim vitalem constituere fundamentum, cui naturae humanae molimina conservatricia, destructricia, medicatricia superstructa sunt.
      Nevertheless, it is credible, and all recent doctors agree, that this vital power constitutes the foundation upon which the preserving, destroying, and healing undertakings of human nature are built.

Declension

Third-declension defective adjective (feminine-only when singular, feminine or neuter when plural).

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnservātrīx cōnservātrīcēs cōnservātrīcia
genitive cōnservātrīcis cōnservātrīcium
dative cōnservātrīcī cōnservātrīcibus
accusative cōnservātrīcem cōnservātrīcēs cōnservātrīcia
ablative cōnservātrīce
cōnservātrīcī
cōnservātrīcibus
vocative cōnservātrīx cōnservātrīcēs cōnservātrīcia

References