bukker
Norwegian Bokmål
Noun
bukker m
- indefinite plural of bukk
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old Norse bukkr, from Proto-Germanic *bukkaz.
Noun
bukker m
- buck
- battering ram
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | bukker | bukkrin | bukkar | bukkanir, bukkaner |
| accusative | bukk | bukkin | bukka | bukkana |
| dative | bukki, bukke | bukkinum, bukkenom | bukkum, bukkom | bukkumin, bukkomen |
| genitive | bukks | bukksins | bukka | bukkanna |