beadurof
Old English
Etymology
beadu (“battle”) + rōf (“strong; renowned”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbæ͜ɑ.du.roːf/
Adjective
beadurōf
- strong, renowned in battle
- Anonymous, Beowulf 3160a:
- beadurōfes bēcn
- the beacon of the battle-renowned one
- beadurōfes bēcn
Declension
Declension of beadurōf — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | beadurōf | beadurōf | beadurōf |
| Accusative | beadurōfne | beadurōfe | beadurōf |
| Genitive | beadurōfes | beadurōfre | beadurōfes |
| Dative | beadurōfum | beadurōfre | beadurōfum |
| Instrumental | beadurōfe | beadurōfre | beadurōfe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | beadurōfe | beadurōfa, beadurōfe | beadurōf |
| Accusative | beadurōfe | beadurōfa, beadurōfe | beadurōf |
| Genitive | beadurōfra | beadurōfra | beadurōfra |
| Dative | beadurōfum | beadurōfum | beadurōfum |
| Instrumental | beadurōfum | beadurōfum | beadurōfum |
Declension of beadurōf — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | beadurōfa | beadurōfe | beadurōfe |
| Accusative | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfe |
| Genitive | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfan |
| Dative | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfan |
| Instrumental | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfan |
| Accusative | beadurōfan | beadurōfan | beadurōfan |
| Genitive | beadurōfra, beadurōfena | beadurōfra, beadurōfena | beadurōfra, beadurōfena |
| Dative | beadurōfum | beadurōfum | beadurōfum |
| Instrumental | beadurōfum | beadurōfum | beadurōfum |