apologetik
Swedish
Etymology
From Ancient Greek ἀπολογητική (apologētikḗ). First attested in 1816.
Noun
apologetik c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | apologetik | apologetiks |
| definite | apologetiken | apologetikens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
Related terms
References
- apologetik in Svenska Akademiens ordböcker
- apologetik in Nordisk familjebok (2nd ed., 1904)