anklager

See also: Ankläger

Danish

Etymology

anklage +‎ -er.

Noun

anklager c (singular definite anklageren, plural indefinite anklagere)

  1. prosecutor
  2. indefinite plural of anklage

Declension

Declension of anklager
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative anklager anklageren anklagere anklagerne
genitive anklagers anklagerens anklageres anklagernes

Verb

anklager

  1. present of anklage

References

Norwegian Bokmål

Noun

anklager m or f

  1. indefinite plural of anklage

Verb

anklager

  1. present of anklage