Versteifen
German
Pronunciation
IPA
(key)
:
[fɛɐ̯ˈʃtaɪ̯fn̩]
Hyphenation:
Ver‧stei‧fen
Noun
Versteifen
n
(
strong
,
genitive
Versteifens
,
no plural
)
gerund of
versteifen
Declension
Declension of
Versteifen
[
sg-only, neuter, strong
]
singular
indef.
def.
noun
nominative
ein
das
Versteifen
genitive
eines
des
Versteifens
dative
einem
dem
Versteifen
accusative
ein
das
Versteifen