Otrih

Old High German

Alternative forms

  • Ōdrīh (Bavarian, 8th C. CE)
  • Otarih, Otirih, Otttirih (8th or 9th C. CE)
  • Oterich, Otiric (9th C. CE)

Etymology

From Proto-West Germanic *Audarīk. Equivalent to ōt (wealth, treasure) +‎ *rīh (king, ruler). Cognate with Old English Ēadrīċ.

Proper noun

Ōtrīh m (Alemannic, Bavarian, Rhine Franconian)

  1. a male given name [9th C. CE]

Descendants

  • Medieval Latin: Otricus, Odricus, Otrichus (8th or 9th C. CE)

References

  • Geuenich, Dieter, Ludwig, Uwe, editors (2019), “Lemmatisiertes Personennamenregister”, in Die St. Galler Verbrüderungsbücher (Monumenta Germaniae Historica: Libri memoriales et Necrologia, Nova series; IX) (in German), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, →ISBN, →ISSN, page 378:a 436 aud~rīk
  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 37, column 91, line 32