Kjnee
Plautdietsch
Etymology
From Middle Low German knê, from Old Saxon knio, from Proto-West Germanic *kneu.
Noun
Kjnee f (plural Kjneeen or Kjneees)
Derived terms
- Kjneebieejunk (“genuflection”)
- Kjneebekjsen (“knickerbockers”)
- Kjneekjäl (“kneepit, hock”)
- Kjneeschiew (“kneecap”)
- Trubbekjnee (“stovepipe”)
Related terms
- kjneeen