Dur
See also:
Appendix:Variations of "dur"
German
Etymology
From
Latin
dūrus
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/duːɐ̯/
Audio
(
Germany
(
Berlin
)
)
:
(file)
Rhymes:
-uːɐ̯
Noun
Dur
n
(
strong
,
genitive
Durs
or
Dur
,
no plural
)
(
music
)
major
Antonym:
Moll
Declension
Declension of
Dur
[
sg-only, neuter, strong
]
singular
indef.
def.
noun
nominative
ein
das
Dur
genitive
eines
des
Durs
,
Dur
dative
einem
dem
Dur
accusative
ein
das
Dur
Derived terms
Durdreiklang
Related terms
A-Dur
B-Dur
C-Dur
Further reading
“
Dur
” in
Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
“
Dur
” in Uni Leipzig:
Wortschatz-Lexikon