-aeus
See also: aëus
Latin
Etymology 1
Borrowed from Ancient Greek -αῖος (-aîos), from -α (-a) + -ιος (-ios).
Suffix
-aeus (feminine -aea, neuter -aeum); first/second-declension suffix
- Found in adjectives borrowed from Ancient Greek, attached to the stem of feminine nouns, and typically meaning “of or belonging to”.
- Europ(a) f (“Europe”) + -aeus → Europaeus (“European”)
- Smyrn(a) f (“Smyrna”) + -aeus → Smyrnaeus (“Smyrnaean”)
- Gaz(a) f (“Gaza”) + -aeus → Gazaeus (“Gazan”)
- Thēb(ae) f pl (“Thebes”) + -aeus → Thēbaeus (“Theban”)
- Mycen(ae) f pl (“Mycenae”) + -aeus → Mycenaeus (“Mycenaean”)
- Erythr(ae) f pl (“Erythrae”) + -aeus → Erythraeus (“Erythraean”)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | -aeus | -aea | -aeum | -aeī | -aeae | -aea | |
| genitive | -aeī | -aeae | -aeī | -aeōrum | -aeārum | -aeōrum | |
| dative | -aeō | -aeae | -aeō | -aeīs | |||
| accusative | -aeum | -aeam | -aeum | -aeōs | -aeās | -aea | |
| ablative | -aeō | -aeā | -aeō | -aeīs | |||
| vocative | -aee | -aea | -aeum | -aeī | -aeae | -aea | |
Descendants
References
Etymology 2
Borrowed from Ancient Greek -αῖος (-aîos).
Suffix
-aeus m (genitive -aeī); second declension
- Found in male given names borrowed from Ancient Greek; e.g. Alcaeus.