威武
Chinese
| power; might; prestige | martial; military | ||
|---|---|---|---|
| trad. (威武) | 威 | 武 | |
| simp. #(威武) | 威 | 武 | |
| anagram | 武威 | ||
Pronunciation
- Mandarin
- Cantonese (Jyutping): wai1 mou5
- Eastern Min (BUC): ŭi-ū
- Southern Min (Hokkien, POJ): ui-bú
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: wēiwǔ
- Zhuyin: ㄨㄟ ㄨˇ
- Tongyong Pinyin: weiwǔ
- Wade–Giles: wei1-wu3
- Yale: wēi-wǔ
- Gwoyeu Romatzyh: ueiwuu
- Palladius: вэйу (vɛju)
- Sinological IPA (key): /weɪ̯⁵⁵ u²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: wai1 mou5
- Yale: wāi móuh
- Cantonese Pinyin: wai1 mou5
- Guangdong Romanization: wei1 mou5
- Sinological IPA (key): /wɐi̯⁵⁵ mou̯¹³/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Eastern Min
- Southern Min
Adjective
威武
Synonyms
- (literary, uncommon) 洸洸 (guāngguāng)
Related terms
- 赳赳 (jiūjiū)
Noun
威武
- (literary) might; power
- 威武不能屈 [Classical Chinese] ― wēiwǔ bùnéng qū [Pinyin] ― unyielding in face of authority
- 教之以道,導之以德而不聽,則臨之以威武;臨之威武而不從,則制之以兵革。故聖人之用兵也,若櫛髮耨苗,所去者少,而所利者多。 [Classical Chinese, trad.]
- From: Huainanzi, 2nd century BCE
- Jiào zhī yǐ dào, dǎo zhī yǐ dé ér bù tīng, zé lín zhī yǐ wēiwǔ; lín zhī wēiwǔ ér bù cóng, zé zhì zhī yǐ bīnggé. Gù shèngrén zhī yòngbīng yě, ruò zhì fà nòu miáo, suǒ qù zhě shào, ér suǒ lì zhě duō. [Pinyin]
- Guide with the Way and educate with virtue. If they do not comply, assert power over them. If they still refuse to obey, bring them into line with military force. Thus, when the sage employs military action, it is like combing hair or weeding a field—a small amount will be lost, yet the benefit must be significant.
教之以道,导之以德而不听,则临之以威武;临之威武而不从,则制之以兵革。故圣人之用兵也,若栉发耨苗,所去者少,而所利者多。 [Classical Chinese, simp.]
Related terms
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 威 | 武 |
| い Grade: S |
ぶ Grade: 5 |
| on'yomi | |
Pronunciation
Noun
References
- “威武”, in 漢字ぺディア [Kanjipedia][1] (in Japanese), The Japan Kanji Aptitude Testing Foundation, 2015–2025