บุตร

See also: บัตร

Thai

Etymology

From Sanskrit पुत्र (putra, child; son).

Pronunciation

Orthographicบุตร
ɓ u t r
Phonemic
บุด
ɓ u ɗ
RomanizationPaiboonbùt
Royal Institutebut
(standard) IPA(key)/but̚˨˩/(R)
Homophonesบุด
บุษย์

Noun

บุตร • (bùt)

  1. (formal) child; offspring (irrespective of the sex).
  2. son

Derived terms

  • กุลบุตร
  • โคบุตร
  • ชินบุตร
  • เทพบุตร (têep-pá-bùt)
  • เทวบุตร
  • บุตรธรรม
  • บุตรธิดา
  • บุตรบุญธรรม
  • บุตรหลาน
  • บุตรา
  • บุตรี (bùt-dtrii)
  • พรหมบุตร
  • ราชบุตร
  • วายุบุตรยาตรา
  • สากิยบุตร
  • อติชาตบุตร
  • อนุชาตบุตร
  • อภิชาตบุตร
  • อวชาตบุตร
  • อายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร