வாய்ச்சி

Tamil

Etymology

From Sanskrit वाशी (vāśī).

Pronunciation

IPA^(key): /ʋaːjt͡ɕːɪ/, [ʋaːjt͡ɕːi]

Noun

வாய்ச்சி • (vāycci)

adze
instrument for cutting the surface of bricks

Declension

i-stem declension of வாய்ச்சி (vāycci)
	singular	plural
nominative	வாய்ச்சி vāycci	வாய்ச்சிகள் vāyccikaḷ
vocative	வாய்ச்சியே vāycciyē	வாய்ச்சிகளே vāyccikaḷē
accusative	வாய்ச்சியை vāycciyai	வாய்ச்சிகளை vāyccikaḷai
dative	வாய்ச்சிக்கு vāyccikku	வாய்ச்சிகளுக்கு vāyccikaḷukku
benefactive	வாய்ச்சிக்காக vāyccikkāka	வாய்ச்சிகளுக்காக vāyccikaḷukkāka
genitive 1	வாய்ச்சியுடைய vāycciyuṭaiya	வாய்ச்சிகளுடைய vāyccikaḷuṭaiya
genitive 2	வாய்ச்சியின் vāycciyiṉ	வாய்ச்சிகளின் vāyccikaḷiṉ
locative 1	வாய்ச்சியில் vāycciyil	வாய்ச்சிகளில் vāyccikaḷil
locative 2	வாய்ச்சியிடம் vāycciyiṭam	வாய்ச்சிகளிடம் vāyccikaḷiṭam
sociative 1	வாய்ச்சியோடு vāycciyōṭu	வாய்ச்சிகளோடு vāyccikaḷōṭu
sociative 2	வாய்ச்சியுடன் vāycciyuṭaṉ	வாய்ச்சிகளுடன் vāyccikaḷuṭaṉ
instrumental	வாய்ச்சியால் vāycciyāl	வாய்ச்சிகளால் vāyccikaḷāl
ablative	வாய்ச்சியிலிருந்து vāycciyiliruntu	வாய்ச்சிகளிலிருந்து vāyccikaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “வாய்ச்சி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press