மாண்

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /maːɳ/

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

மாண் • (māṇ)

glory, splendor, excellence, dignity

Verb

மாண் • (māṇ) (intransitive)

to become excellent, to become glorious
to be good, to be worthy
to be full, to be abundant
to be great

Conjugation

Conjugation of மாண் (māṇ)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	மாண்கிறேன் māṇkiṟēṉ	மாண்கிறாய் māṇkiṟāy	மாண்கிறான் māṇkiṟāṉ	மாண்கிறாள் māṇkiṟāḷ	மாண்கிறார் māṇkiṟār	மாண்கிறது māṇkiṟatu
past	மாண்டேன் māṇṭēṉ	மாண்டாய் māṇṭāy	மாண்டான் māṇṭāṉ	மாண்டாள் māṇṭāḷ	மாண்டார் māṇṭār	மாண்டது māṇṭatu
future	மாண்பேன் māṇpēṉ	மாண்பாய் māṇpāy	மாண்பான் māṇpāṉ	மாண்பாள் māṇpāḷ	மாண்பார் māṇpār	மாணும் māṇum
future negative	மாணமாட்டேன் māṇamāṭṭēṉ	மாணமாட்டாய் māṇamāṭṭāy	மாணமாட்டான் māṇamāṭṭāṉ	மாணமாட்டாள் māṇamāṭṭāḷ	மாணமாட்டார் māṇamāṭṭār	மாணாது māṇātu
negative	மாணவில்லை māṇavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	மாண்கிறோம் māṇkiṟōm	மாண்கிறீர்கள் māṇkiṟīrkaḷ	மாண்கிறார்கள் māṇkiṟārkaḷ		மாண்கின்றன māṇkiṉṟaṉa
past	மாண்டோம் māṇṭōm	மாண்டீர்கள் māṇṭīrkaḷ	மாண்டார்கள் māṇṭārkaḷ		மாண்டன māṇṭaṉa
future	மாண்போம் māṇpōm	மாண்பீர்கள் māṇpīrkaḷ	மாண்பார்கள் māṇpārkaḷ		மாண்பன māṇpaṉa
future negative	மாணமாட்டோம் māṇamāṭṭōm	மாணமாட்டீர்கள் māṇamāṭṭīrkaḷ	மாணமாட்டார்கள் māṇamāṭṭārkaḷ		மாணா māṇā
negative	மாணவில்லை māṇavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	மாண் māṇ			மாணுங்கள் māṇuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	மாணாதே māṇātē			மாணாதீர்கள் māṇātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of மாண்டுவிடு (māṇṭuviṭu)		past of மாண்டுவிட்டிரு (māṇṭuviṭṭiru)		future of மாண்டுவிடு (māṇṭuviṭu)
progressive	மாண்டுக்கொண்டிரு māṇṭukkoṇṭiru
effective	மாணப்படு māṇappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	மாண māṇa			மாணாமல் இருக்க māṇāmal irukka
potential	மாணலாம் māṇalām			மாணாமல் இருக்கலாம் māṇāmal irukkalām
cohortative	மாணட்டும் māṇaṭṭum			மாணாமல் இருக்கட்டும் māṇāmal irukkaṭṭum
casual conditional	மாண்பதால் māṇpatāl			மாணாததால் māṇātatāl
conditional	மாண்டால் māṇṭāl			மாணாவிட்டால் māṇāviṭṭāl
adverbial participle	மாண்டு māṇṭu			மாணாமல் māṇāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	மாண்கிற māṇkiṟa	மாண்ட māṇṭa	மாணும் māṇum	மாணாத māṇāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	மாண்கிறவன் māṇkiṟavaṉ	மாண்கிறவள் māṇkiṟavaḷ	மாண்கிறவர் māṇkiṟavar	மாண்கிறது māṇkiṟatu	மாண்கிறவர்கள் māṇkiṟavarkaḷ	மாண்கிறவை māṇkiṟavai
past	மாண்டவன் māṇṭavaṉ	மாண்டவள் māṇṭavaḷ	மாண்டவர் māṇṭavar	மாண்டது māṇṭatu	மாண்டவர்கள் māṇṭavarkaḷ	மாண்டவை māṇṭavai
future	மாண்பவன் māṇpavaṉ	மாண்பவள் māṇpavaḷ	மாண்பவர் māṇpavar	மாண்பது māṇpatu	மாண்பவர்கள் māṇpavarkaḷ	மாண்பவை māṇpavai
negative	மாணாதவன் māṇātavaṉ	மாணாதவள் māṇātavaḷ	மாணாதவர் māṇātavar	மாணாதது māṇātatu	மாணாதவர்கள் māṇātavarkaḷ	மாணாதவை māṇātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	மாண்பது māṇpatu		மாண்டல் māṇṭal		மாணல் māṇal

Derived terms

மாட்சி (māṭci)
மாணம் (māṇam)
மாண்டார் (māṇṭār)
மாண்பு (māṇpu)
மாண்மகன் (māṇmakaṉ)

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

மாண் • (māṇ)

turn, time

References

University of Madras (1924–1936), “மாண்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press