மறுப்பு

Tamil

Etymology

Verbal noun formed from மறு (maṟu, “to refuse, reject, deny”) +‎ -ப்பு (-ppu).

Pronunciation

  • IPA(key): /mɐrʊpːʊ/, [mɐrʊpːɯ]

Noun

மறுப்பு • (maṟuppu)

  1. refusal, denial
  2. objection, opposition
    Synonym: எதிர்ப்பு (etirppu)
  3. refutation
    Synonym: கண்டனம் (kaṇṭaṉam)

Declension

u-stem declension of மறுப்பு (maṟuppu)
singular plural
nominative மறுப்பு
maṟuppu 		மறுப்புகள்
maṟuppukaḷ
vocative மறுப்பே
maṟuppē 		மறுப்புகளே
maṟuppukaḷē
accusative மறுப்பை
maṟuppai 		மறுப்புகளை
maṟuppukaḷai
dative மறுப்புக்கு
maṟuppukku 		மறுப்புகளுக்கு
maṟuppukaḷukku
benefactive மறுப்புக்காக
maṟuppukkāka 		மறுப்புகளுக்காக
maṟuppukaḷukkāka
genitive 1 மறுப்புடைய
maṟuppuṭaiya 		மறுப்புகளுடைய
maṟuppukaḷuṭaiya
genitive 2 மறுப்பின்
maṟuppiṉ 		மறுப்புகளின்
maṟuppukaḷiṉ
locative 1 மறுப்பில்
maṟuppil 		மறுப்புகளில்
maṟuppukaḷil
locative 2 மறுப்பிடம்
maṟuppiṭam 		மறுப்புகளிடம்
maṟuppukaḷiṭam
sociative 1 மறுப்போடு
maṟuppōṭu 		மறுப்புகளோடு
maṟuppukaḷōṭu
sociative 2 மறுப்புடன்
maṟuppuṭaṉ 		மறுப்புகளுடன்
maṟuppukaḷuṭaṉ
instrumental மறுப்பால்
maṟuppāl 		மறுப்புகளால்
maṟuppukaḷāl
ablative மறுப்பிலிருந்து
maṟuppiliruntu 		மறுப்புகளிலிருந்து
maṟuppukaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936), “மறுப்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.