மனமாற்றம்
Tamil
Etymology
Compound of மன (maṉa, adjectival of மனம் (maṉam, “mind”)) + மாற்றம் (māṟṟam, “change”).
Pronunciation
- IPA(key): /mɐnɐmaːrːɐm/, [mɐnɐmaːtrɐm]
Noun
மனமாற்றம் • (maṉamāṟṟam) (plural மனமாற்றங்கள்)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மனமாற்றம் maṉamāṟṟam |
மனமாற்றங்கள் maṉamāṟṟaṅkaḷ |
| vocative | மனமாற்றமே maṉamāṟṟamē |
மனமாற்றங்களே maṉamāṟṟaṅkaḷē |
| accusative | மனமாற்றத்தை maṉamāṟṟattai |
மனமாற்றங்களை maṉamāṟṟaṅkaḷai |
| dative | மனமாற்றத்துக்கு maṉamāṟṟattukku |
மனமாற்றங்களுக்கு maṉamāṟṟaṅkaḷukku |
| benefactive | மனமாற்றத்துக்காக maṉamāṟṟattukkāka |
மனமாற்றங்களுக்காக maṉamāṟṟaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | மனமாற்றத்துடைய maṉamāṟṟattuṭaiya |
மனமாற்றங்களுடைய maṉamāṟṟaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மனமாற்றத்தின் maṉamāṟṟattiṉ |
மனமாற்றங்களின் maṉamāṟṟaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | மனமாற்றத்தில் maṉamāṟṟattil |
மனமாற்றங்களில் maṉamāṟṟaṅkaḷil |
| locative 2 | மனமாற்றத்திடம் maṉamāṟṟattiṭam |
மனமாற்றங்களிடம் maṉamāṟṟaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | மனமாற்றத்தோடு maṉamāṟṟattōṭu |
மனமாற்றங்களோடு maṉamāṟṟaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | மனமாற்றத்துடன் maṉamāṟṟattuṭaṉ |
மனமாற்றங்களுடன் maṉamāṟṟaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மனமாற்றத்தால் maṉamāṟṟattāl |
மனமாற்றங்களால் maṉamāṟṟaṅkaḷāl |
| ablative | மனமாற்றத்திலிருந்து maṉamāṟṟattiliruntu |
மனமாற்றங்களிலிருந்து maṉamāṟṟaṅkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “மனமாற்றம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press