மந்திரம்

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /mɐn̪d̪ɪɾɐm/
Audio: (file)

Etymology 1

Etymology tree

Proto-Indo-European *men-

Proto-Indo-European *-tḗr

Proto-Indo-European *-trom

Proto-Indo-Iranian *mántras

Sanskrit मन्त्र (mantra)bor.

Tamil மந்திரம் (mantiram)

Borrowed from Sanskrit मन्त्र (mantra).

Noun

மந்திரம் • (mantiram)

magical formula, incantation, charm, spell
sacred formula of invocation of a deity
(Hinduism) mantra, Vedic hymn, sacrificial formula, portion of the Veda containing the texts
Synonym: வேதமந்திரம் (vētamantiram)
synonym of மந்திரிகை (mantirikai, an Upanishad)
(rare) deliberation, consultation
Synonym: ஆலோசனை (ālōcaṉai)
(rare) royal council of advisers
(rare) thought, opinion, idea
Synonym: எண்ணம் (eṇṇam)

Proper noun

மந்திரம் • (mantiram)

(literature) ellipsis of திருமந்திரம் (tirumantiram), Tirumantiram (a treatise by Tirumular)

Declension

m-stem declension of மந்திரம் (mantiram)
	singular	plural
nominative	மந்திரம் mantiram	மந்திரங்கள் mantiraṅkaḷ
vocative	மந்திரமே mantiramē	மந்திரங்களே mantiraṅkaḷē
accusative	மந்திரத்தை mantirattai	மந்திரங்களை mantiraṅkaḷai
dative	மந்திரத்துக்கு mantirattukku	மந்திரங்களுக்கு mantiraṅkaḷukku
benefactive	மந்திரத்துக்காக mantirattukkāka	மந்திரங்களுக்காக mantiraṅkaḷukkāka
genitive 1	மந்திரத்துடைய mantirattuṭaiya	மந்திரங்களுடைய mantiraṅkaḷuṭaiya
genitive 2	மந்திரத்தின் mantirattiṉ	மந்திரங்களின் mantiraṅkaḷiṉ
locative 1	மந்திரத்தில் mantirattil	மந்திரங்களில் mantiraṅkaḷil
locative 2	மந்திரத்திடம் mantirattiṭam	மந்திரங்களிடம் mantiraṅkaḷiṭam
sociative 1	மந்திரத்தோடு mantirattōṭu	மந்திரங்களோடு mantiraṅkaḷōṭu
sociative 2	மந்திரத்துடன் mantirattuṭaṉ	மந்திரங்களுடன் mantiraṅkaḷuṭaṉ
instrumental	மந்திரத்தால் mantirattāl	மந்திரங்களால் mantiraṅkaḷāl
ablative	மந்திரத்திலிருந்து mantirattiliruntu	மந்திரங்களிலிருந்து mantiraṅkaḷiliruntu

Derived terms

மந்திரக்கலப்பை (mantirakkalappai)
மந்திரச்சுற்றம் (mantiraccuṟṟam)
மந்திரம்பண்ணு (mantirampaṇṇu)
மந்திரவாள் (mantiravāḷ)
மந்திரவோலை (mantiravōlai)
மந்திரி (mantiri)

Etymology 2

Borrowed from Sanskrit मन्दिर (mandira).

Noun

மந்திரம் • (mantiram) (obsolete)

house
Synonym: வீடு (vīṭu)
king's palace
Synonym: அரண்மனை (araṇmaṉai)
temple
public hall
Synonym: மண்டபம் (maṇṭapam)
dwelling place
Synonym: உறைவிடம் (uṟaiviṭam)
den
Synonym: குகை (kukai)
giving a place to dwell in
stable for horses
herd of horses

Declension

m-stem declension of மந்திரம் (mantiram)
	singular	plural
nominative	மந்திரம் mantiram	மந்திரங்கள் mantiraṅkaḷ
vocative	மந்திரமே mantiramē	மந்திரங்களே mantiraṅkaḷē
accusative	மந்திரத்தை mantirattai	மந்திரங்களை mantiraṅkaḷai
dative	மந்திரத்துக்கு mantirattukku	மந்திரங்களுக்கு mantiraṅkaḷukku
benefactive	மந்திரத்துக்காக mantirattukkāka	மந்திரங்களுக்காக mantiraṅkaḷukkāka
genitive 1	மந்திரத்துடைய mantirattuṭaiya	மந்திரங்களுடைய mantiraṅkaḷuṭaiya
genitive 2	மந்திரத்தின் mantirattiṉ	மந்திரங்களின் mantiraṅkaḷiṉ
locative 1	மந்திரத்தில் mantirattil	மந்திரங்களில் mantiraṅkaḷil
locative 2	மந்திரத்திடம் mantirattiṭam	மந்திரங்களிடம் mantiraṅkaḷiṭam
sociative 1	மந்திரத்தோடு mantirattōṭu	மந்திரங்களோடு mantiraṅkaḷōṭu
sociative 2	மந்திரத்துடன் mantirattuṭaṉ	மந்திரங்களுடன் mantiraṅkaḷuṭaṉ
instrumental	மந்திரத்தால் mantirattāl	மந்திரங்களால் mantiraṅkaḷāl
ablative	மந்திரத்திலிருந்து mantirattiliruntu	மந்திரங்களிலிருந்து mantiraṅkaḷiliruntu

Derived terms

மந்திரவீதி (mantiravīti)

Etymology 3

Borrowed from Sanskrit मदिरा (madirā).

Noun

மந்திரம் • (mantiram) (rare)

toddy
Synonym: கள் (kaḷ)

Declension

m-stem declension of மந்திரம் (mantiram)
	singular	plural
nominative	மந்திரம் mantiram	மந்திரங்கள் mantiraṅkaḷ
vocative	மந்திரமே mantiramē	மந்திரங்களே mantiraṅkaḷē
accusative	மந்திரத்தை mantirattai	மந்திரங்களை mantiraṅkaḷai
dative	மந்திரத்துக்கு mantirattukku	மந்திரங்களுக்கு mantiraṅkaḷukku
benefactive	மந்திரத்துக்காக mantirattukkāka	மந்திரங்களுக்காக mantiraṅkaḷukkāka
genitive 1	மந்திரத்துடைய mantirattuṭaiya	மந்திரங்களுடைய mantiraṅkaḷuṭaiya
genitive 2	மந்திரத்தின் mantirattiṉ	மந்திரங்களின் mantiraṅkaḷiṉ
locative 1	மந்திரத்தில் mantirattil	மந்திரங்களில் mantiraṅkaḷil
locative 2	மந்திரத்திடம் mantirattiṭam	மந்திரங்களிடம் mantiraṅkaḷiṭam
sociative 1	மந்திரத்தோடு mantirattōṭu	மந்திரங்களோடு mantiraṅkaḷōṭu
sociative 2	மந்திரத்துடன் mantirattuṭaṉ	மந்திரங்களுடன் mantiraṅkaḷuṭaṉ
instrumental	மந்திரத்தால் mantirattāl	மந்திரங்களால் mantiraṅkaḷāl
ablative	மந்திரத்திலிருந்து mantirattiliruntu	மந்திரங்களிலிருந்து mantiraṅkaḷiliruntu

Etymology 4

Borrowed from Sanskrit मन्द्र (mandra).

Noun

மந்திரம் • (mantiram) (rare)

a kind of elephant

Declension

m-stem declension of மந்திரம் (mantiram)
	singular	plural
nominative	மந்திரம் mantiram	மந்திரங்கள் mantiraṅkaḷ
vocative	மந்திரமே mantiramē	மந்திரங்களே mantiraṅkaḷē
accusative	மந்திரத்தை mantirattai	மந்திரங்களை mantiraṅkaḷai
dative	மந்திரத்துக்கு mantirattukku	மந்திரங்களுக்கு mantiraṅkaḷukku
benefactive	மந்திரத்துக்காக mantirattukkāka	மந்திரங்களுக்காக mantiraṅkaḷukkāka
genitive 1	மந்திரத்துடைய mantirattuṭaiya	மந்திரங்களுடைய mantiraṅkaḷuṭaiya
genitive 2	மந்திரத்தின் mantirattiṉ	மந்திரங்களின் mantiraṅkaḷiṉ
locative 1	மந்திரத்தில் mantirattil	மந்திரங்களில் mantiraṅkaḷil
locative 2	மந்திரத்திடம் mantirattiṭam	மந்திரங்களிடம் mantiraṅkaḷiṭam
sociative 1	மந்திரத்தோடு mantirattōṭu	மந்திரங்களோடு mantiraṅkaḷōṭu
sociative 2	மந்திரத்துடன் mantirattuṭaṉ	மந்திரங்களுடன் mantiraṅkaḷuṭaṉ
instrumental	மந்திரத்தால் mantirattāl	மந்திரங்களால் mantiraṅkaḷāl
ablative	மந்திரத்திலிருந்து mantirattiliruntu	மந்திரங்களிலிருந்து mantiraṅkaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936), “மந்திரம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press