நிகழ்காலம்

Tamil

Etymology

Compound of நிகழ் (nikaḻ) +‎ காலம் (kālam).

Pronunciation

IPA^(key): /n̪ɪɡɐɻɡaːlɐm/
Audio: (file)

Noun

நிகழ்காலம் • (nikaḻkālam)

present; current time
(grammar) present tense (a grammatical tense whose principal function is to locate a situation or event in the present time)

Declension

m-stem declension of நிகழ்காலம் (nikaḻkālam)
	singular	plural
nominative	நிகழ்காலம் nikaḻkālam	நிகழ்காலங்கள் nikaḻkālaṅkaḷ
vocative	நிகழ்காலமே nikaḻkālamē	நிகழ்காலங்களே nikaḻkālaṅkaḷē
accusative	நிகழ்காலத்தை nikaḻkālattai	நிகழ்காலங்களை nikaḻkālaṅkaḷai
dative	நிகழ்காலத்துக்கு nikaḻkālattukku	நிகழ்காலங்களுக்கு nikaḻkālaṅkaḷukku
benefactive	நிகழ்காலத்துக்காக nikaḻkālattukkāka	நிகழ்காலங்களுக்காக nikaḻkālaṅkaḷukkāka
genitive 1	நிகழ்காலத்துடைய nikaḻkālattuṭaiya	நிகழ்காலங்களுடைய nikaḻkālaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	நிகழ்காலத்தின் nikaḻkālattiṉ	நிகழ்காலங்களின் nikaḻkālaṅkaḷiṉ
locative 1	நிகழ்காலத்தில் nikaḻkālattil	நிகழ்காலங்களில் nikaḻkālaṅkaḷil
locative 2	நிகழ்காலத்திடம் nikaḻkālattiṭam	நிகழ்காலங்களிடம் nikaḻkālaṅkaḷiṭam
sociative 1	நிகழ்காலத்தோடு nikaḻkālattōṭu	நிகழ்காலங்களோடு nikaḻkālaṅkaḷōṭu
sociative 2	நிகழ்காலத்துடன் nikaḻkālattuṭaṉ	நிகழ்காலங்களுடன் nikaḻkālaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	நிகழ்காலத்தால் nikaḻkālattāl	நிகழ்காலங்களால் nikaḻkālaṅkaḷāl
ablative	நிகழ்காலத்திலிருந்து nikaḻkālattiliruntu	நிகழ்காலங்களிலிருந்து nikaḻkālaṅkaḷiliruntu

References

S. Ramakrishnan (1992), “நிகழ்காலம்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]